Jako, że za oknem ponuro i zimno, a ja najchętniej nie wychodziłabym z domu postanowiłam wspomnieniami wrócić do miejsca gdzie świeci słońce, a pozytywny nastrój nie znika...

O tym, jak bardzo zakochana jestem w Grecji, pisałam już w poście Moje najlepsze wakacje. Tegoroczny wyjazd był zupełnie inny, bo wakacje z dzieckiem nie wyglądają już tak, jak te we dwoje, nie można zatem powiedzieć, które były lepsze.

Przygotowania do wyjazdu na wczasy w trójkę wyobrażałam sobie zupełnie inaczej. Miałam wizję wykupionego urlopu, spokojnego tworzenia listy rzeczy, które zabrać. Zakupów z listą w ręce i pakowania się i przepakowywania sto razy z obawy, że coś się jeszcze może przydać. Tymczasem rzeczywistość okazała się inna. Zanim Tatko rozpoczął urlop, zaprzyjaźnione biuro podróży w naszym mieście miało za zadanie znaleźć dla nas odpowiedni wyjazd. Po kilku dniach mijającego urlopu wybraliśmy się tam, by zdecydować się na którąś z ofert. Akurat pojawiła się super oferta wylotu na Chalkidiki - dobra cena, ładny hotel, ostatnie miejsca. Bez zagłębiania się w szczegóły, zdecydowaliśmy się na nią, a że wylot był już kolejnego dnia, czasu na spakowanie nie było wiele ;)
Od razu ruszyliśmy na zakupy, by kolejnego dnia od rana (samolot mieliśmy w nocy) włożyć wszystko co potrzebne do walizek.
Lot był opóźniony, mała bardzo nerwowa i płaczliwa, na szczęście po pół godziny lotu zasnęła i nie było z nią już żadnych problemów. Całe nasze zmęczenie i wyczerpanie skończyło się jak tylko dotarliśmy do hotelu. Przestronny, ładny i czyściutki pokój, do tego wygodne łóżko i łóżeczko dla małej, to wszystko czego było nam trzeba ;) Amelce również klimat grecki bardzo sprzyjał, ale o tym przeczytacie innym razem.
Nasz hotel umiejscowiony był w malutkiej miejscowości Kriopigi, która ze względu na swój spokój była idealnym miejscem na rodzinne wczasy. Plaża malutka i wąziutka, ale ładna i czysta, woda która kolorami i temperaturą zachęcała do kąpieli. Podczas tygodniowego pobytu zwiedziliśmy jeszcze trzy pobliskie miasteczka - Kassandrię, Kallitheę oraz Afitos.





























Patrząc na te zdjęcia dziś, mam wielką ochotę na powrót do tego ciepłego miejsca, gdzie nie tylko pogoda i widoki, ale również życzliwość i radość ludzi, zachęca by tam zostać :)